Καμιά φορά αλλάζει ξαφνικά ο καιρός
και σαν φτερό σε φέρνει και σε πάει…..
Πελαγωμένη από έρωτα η ψυχή αλλού,
κι αλλού ο νους δεμένος στην αγάπη.
Mέλπει η αγάπη, κι ο έρωτας δονεί
κι αντικριστά αν λάχει και βρεθούνε
Το μπούσουλα θα χάσεις στη στιγμή
Και το καράβι έρμαιο θα μείνει
Σαν θα βρεθείς σε τέτοιας θάλασσας νερά
Μη βασιστείς σε κανενός τη γνώση,
απάντηση κανείς δεν θα σου πει
το διάκι ή το κουπί αν θα σε σώσει.
Άλλοι θα πούνε την καρδιά να ακούς
και νικητή τον έρωτα να φέρεις.
κι άλλοι τη ρώτα να κρατάς του νου
μη κάνεις την αγάπη νικημένη.
Γνώμη οι σοφοί δεν θέλουνε να πουν,
σιωπούν αυτοί γεμάτοι αμφιβολίες
και οι θεοί την προσευχή σου δεν ακούν,
κουφοί αυτοί σαν προκαλούν θεομηνίες
Μόνος εσύ ελλανοδίκης και κριτής
να βρεις ποιον νικητή θα στεφανώσεις
τον θεατών να μην ακούς τις ιαχές,
όλοι μιλούν από συνήθεια στην αρένα
Σε τέτοιο δύσκολο καιρό ταξιδευτής
αν βρεις ποριά που μπάζει σε λιμάνι
θα ‘έχεις διαλέξει νικητή ,μα θα πονάς
γι αυτόν που έχασες σ’ εκείνο το ταξίδι.
Δέσου στο μώλο με κάβους δυνατούς
Σε ντόκους στο μυχό βαθειά του κόλπου!
μούτσος θα είσαι στα ρηχά τώρα νερά
τη ρότα έχασες δεν είσαι καπετάνιος
Τι ειρωνεία θα σκεφτείς με όμοιες λέξεις
έχει γαλήνη ο μυχός τούτου του κόλπου!
Μα σαν αλλάξει η γραφή ηχούν αλλιώς
Οι λέξεις και πονούν μοιχός και κόλπος.