Έργο μονόπρακτο
Τα μεγάλα ερωτήματα με στοχασμό.
(Υπό την αιγίδα του προστατευτικού αφελούς αστεϊσμού!)
Ο μέγας κόσμος γύρο σου
Είναι ο δικός σου μόνο.
Μονόπρακτο είναι η ζωή
Και μόνος εσύ παίχτης
Εσύ και ο μόνος θεατής
εσύ υπάρχεις μόνο
είσαι ο πρωταγωνιστής
κομπάρσοι οι άλλοι όλοι
είδωλα πού έφτιασες εσύ
να είναι όπως θέλεις
να κάνουν ότι πεις εσύ
και μόνο εσύ τα βλέπεις.
Μόνος σου είσαι θεατής
Και μόνος εσύ που παίζεις
όλη η παράσταση εσύ
μ’ άγνωστο υποβολέα
Το άπειρο σε απασχολεί
η πρώτη αρχή των πάντων
τον άμετρο χρόνο μετράς
και ψάχνεις στο σκοτάδι
και ο κριμένος ο θεός
λόγο ζητάς να δώσει
που όρισε του λιονταριού
να κάνει εκατόμβες.
Τέτοια ανήθικη εντολή
δεν ωφελεί να ψάχνεις
τίνος θεού είναι βουλή
σφαγείο η φύση όλη
Παίχτης εσύ και θεατής
ψάχνεις μες το σκοτάδι
Έμαθες μόνο να αγαπάς
και σε θολώνει ο πόνος.
Μια εικασία είναι αυτή
Η αυλαία θα το δείξει
Αν είσαι μέγα αίνιγμα
ή μια κουκκίδα στάχτη
Υστερόγραφο
Και πριν μου πεις ότι πετά
στα σύννεφα ο νου μου
πατώ στη γη που αγαπώ
και αυτά που λες τα λέω
Τυρί ντομάτα και ελιές
με ρίγανη και λάδι
ψωμί κρασί σαμιώτικο
Υπάρχει αλήθεια άλλη!
Αν είναι όλα τόσο απλά
Σαν μια οινοποσία
άλλο δεν έχω τι να πω
δεν βάζω όμως τελεία .