(στη μοναξιά της δόξας)
Με δίκαια παράπονα όσοι μιλούν
σαν άξιοι που είναι μα δεν παίρνουν
θέσεις και αξιώματα, τιμές ψηλές
για τις καλές τις γνώμες και τα έργα
μην τους πληγώνεις με παρηγοριές
μην τους μιλάς για τη φθορά και άλλα
Να το παράδειγμα και είναι λαμπρό,
να μοιάσουν σαν μπορούν των Θεσπιέων,
που έκαναν έργα υψηλά, χωρίς ποτέ
όμοια να πάρουν τις τιμές και τους επαίνους!
Στις Θερμοπύλες στήθηκαν ορθοί,
φιλότιμοι μπροστά στην ιστορία,
δίχως «τις κείνων ρήμασι» αυτοί,
δίχως του «Ταν ή Τας» την ιερή φοβέρα…
Με τη συνείδηση ορθή στηθήκανε
Και φώναξαν no passarai στο Ξέρξη
Χωρίς να γράψει πια κανείς γι αυτούς
μνημόνια, αριθμούς και αναλογίες…
Του Σιμωνίδη ο οίστρος, με παραγγελιά
και οι τύμβοι των Λακεδαιμονίων
σκέπασαν με σιωπή τους Θεσπιείς
οι στίχοι οι δυνατοί και τα μνημεία.
Δεν είχαν εφόρους και Απέλλα αυτοί,
ούτε Ίλη, ούτε Αγωγή, ούτε κρυπτείες.
Δεν ασκητέψανε κοντά σε βασιλείς,
δεν έμαθαν να καρτερούν οι Θεσπιείς
τις πέτρινες γραφές με τους επαίνους.
Όρθιοι κρατάνε τη συνείδηση ψηλά
στη μοναξιά της δόξας πάντα μένουν.
Αυτά μόνο αρκούν! Θα καταλάβουν
οι άξιοι οι άνθρωποι που τώρα πονούν
και φθείρονται και κλαίν και καρτερούν
από δοτούς, από ίσκιους, από είδωλα,
στεφάνια με τιμές και με επαίνους.
Στεφάνια όσοι αξίζουν να φορούν
Τέτοια στεφάνια ας θέλουν.
Α.Β. Καραμπάτσος 9-3-2010