Μιλώντας για την αριστεία δειλά τόνισε
Η Αριστεία αγαπά τη μοναξιά του πρώτου!
Δεν υπερέχει ο άριστος αν είναι με άλλους όμοιος!
Κτίστε σχολεία άριστα κι όχι σχολεία αρίστων
Διδάκτωρ παιδαγωγικών επιστημών, πρώην εντεταλμένος καθηγητής διδακτικής. Σχολικός σύμβουλος.
Ένα ζευγάρι Ελλήνων περιηγητών, ένας μαθηματικός με τη φιλόλογο γυναίκα του, έπινε καφέ ένα καλοκαιριάτικο πρωινό του 2015 στην παραλία της Τήνου.Μιλούσαν με θαυμασμό για την προχθεσινή τους επίσκεψή στην Δήλο.Τους είχε εντυπωσιάσει αυτός ο αρχαίος ιερός χώρος, που για πρώτη φορά επισκέπτονταν.Είναι ασυγχώρητος ,είπε η γυναίκα, όποιος μπορεί και δεν κάνει αυτή την επίσκεψη … Περισσότερα
Όλα εμείς, τα παιδιά τρίτης γενιάς των Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία λατρεύουμε την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας. Είναι ο τόπος καταγωγής μας. Όμως τη μεγάλη υπερηφάνεια μας την χαρίζει η εικόνα της αρχαίους Ελλάδας. Ο τόπος καταγωγής όλου του σύγχρονου κόσμου, αφού η παιδεία όλων μας είναι παιδεία εκείνων. Έτσι εξηγείται γιατί νοιώθουμε τόσο υπερήφανοι … Περισσότερα
Φλώρινα άνοιξη του 2….. Καλημέρα στον καλό φίλο μου. Σε χάσαμε, δυο μέρες τώρα, πού ήσουν; -Μα δεν το ξέρεις ; Ήμουν στη Φλώρινα! -Α, σωστά λες, το ξέχασα, πήγατε στην εκδήλωση, που παρουσιάστηκαν λογοτεχνικές αναλύσεις σε έργα του Καζαντζάκη, και άλλων. Τι έγινε εκεί για πες μου. -Είχε ωραία θέματα, αλλά ,ως συνήθως, ενδιαφέρον … Περισσότερα
Όταν τέλειωσε τούτη η πεντάωρη νυκτερινή συζήτηση της μικρής συντροφιάς των τεσσάρων νέων, η ώρα ήταν πέντε παρά ένα λεπτό. Η παρέα ήταν σε καλοκαιρινές διακοπές και τις νύχτες του Αυγούστου δεν κοιτάς τα ρολόγια αλλά τ’ άστρα. Αν και ήταν άγνωστοι σχεδόν μεταξύ τους, συζητούσαν σαν γνωστοί από καιρό και κανείς δεν έπαιρνε πρωτοβουλία … Περισσότερα
Έργο μονόπρακτο Τα μεγάλα ερωτήματα με στοχασμό. (Υπό την αιγίδα του προστατευτικού αφελούς αστεϊσμού!) Ο μέγας κόσμος γύρο σου Είναι ο δικός σου μόνο. Μονόπρακτο είναι η ζωή Και μόνος εσύ παίχτης Εσύ και ο μόνος θεατής εσύ υπάρχεις μόνο είσαι ο πρωταγωνιστής κομπάρσοι οι άλλοι όλοι είδωλα πού έφτιασες … Περισσότερα
Μιλώντας για την αριστεία δειλά τόνισε
Η Αριστεία αγαπά τη μοναξιά του πρώτου!
Δεν υπερέχει ο άριστος αν είναι με άλλους όμοιος!
Κτίστε σχολεία άριστα κι όχι σχολεία αρίστων
-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.;
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μιά μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυό χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Αλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
και απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ αναιβώ ο δυστυχισμένος».
Σαν πάντρευαν την Θέτιδα με τον Πηλέα
σηκώθηκε ο Απόλλων στο λαμπρό τραπέζι
του γάμου, και μακάρισε τους νεονύμφους
για τον βλαστό που θάβγαινε απ’ την ένωσί των.
Είπε· Ποτέ αυτόν αρρώστια δεν θαγγίξει
και θάχει μακρυνή ζωή. -Αυτά σαν είπε, η Θέτις
χάρηκε πολύ, γιατί τα λόγια
του Απόλλωνος που γνώριζε από προφητείες
την φάνηκαν εγγύησις για το παιδί της.
Μες στο πλατύ τό πέλαγο καράβι ταξιδεύει
Τριγύρω νύχτα απλώνεται
και με το αγέρι, που ελαφρά τα κύματα χαϊδεύει,
τό μπρίκι τό άσπροφόρετο κουνιέται, αργοσαλεύει,
σάν νύφη, πού όλο καί λυγά καί γλυκοκαμαρώνεται
Μα ξάφνου, σάν να κάρφωσε σ’ άμμουδιαστό ακρογιάλι
τις δυο του άγκυρες μαζί,
τό μπρίκι στέκι καί μπροστά στήν πλώρη του προβάλλει
Γοργόνα θαλασσόβρεχτη μέ αγριωπό κεφάλι:
— Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος απέθαντε για ζει;